I fondamentali: Catullo (2)

XI. Furi et Aureli comites Catulli,sive in extremos penetrabit Indos,litus ut longe resonante Eoatunditur unda, sive in Hyrcanos Arabesve molles,seu Sagas sagittiferosve Parthos,sive quae septemgeminus colorataequora Nilus, sive trans altas gradietur Alpes,Caesaris visens monimenta magni,Gallicum Rhenum horribile aequor ulti-mosque Britannos, omnia haec, quaecumque feret voluntascaelitum, temptare simul parati,pauca nuntiate meae puellaenon bona dicta. Cum suisContinua a leggere “I fondamentali: Catullo (2)”

I fondamentali: Catullo

VIII. Miser Catulle, desinas ineptireet quod vides perisse perditum ducas.Fulsere quondam candidi tibi solescum ventitabas quo puella ducebatamata nobis quantum amabitur nulla.Ibi illa multa cum iocosa fiebantquae tu volebas nec puella nolebat.Fulsere vere candidi tibi soles.Nunc iam illa non vult. Tu quoque impotens nolinec quae fugit sectare, nec miser vivesed obstinata mente perfer, obdura.Vale puella!Continua a leggere “I fondamentali: Catullo”

I fondamentali: Walt Whitman

(Da “Leaves of Grass” – Philadelphia, David McKay, 1892) SONG OF MYSELF (51-52) Do I contradict myself? Very well then I contradict myself, (I am large, I contain multitudes.) I concentrate toward them that are nigh, I wait on the door-slab. Who has done his day’s work? who will soonest be through with his supper?Continua a leggere “I fondamentali: Walt Whitman”

I fondamentali: Baudelaire

(Da “Les fleurs du mal” – Michel Lévy Frères, Libraires éditeurs, 1868) CXVII. À UNE PASSANTE La rue assourdissante autour de moi hurlait.Longue, mince, en grand deuil, douleur majestueuse,Une femme passa, d’une main fastueuseSoulevant, balançant le feston et l’ourlet; Agile et noble, avec sa jambe de statue.Moi, je buvais, crispé comme un extravagant,Dans son œil,Continua a leggere “I fondamentali: Baudelaire”

I fondamentali: Orazio

I, 11 Tu ne quaesieris, scire nefas, quem mihi, quem tibi finem di dederint, Leuconoe, nec Babylonios temptaris numeros. Ut melius, quidquid erit, pati! Seu pluris hiemes seu tribuit Iuppiter ultimam, quae nunc oppositis debilitat pumicibus mare Tyrrhenum, sapias: vina liques et spatio brevi spem longam reseces. Dum loquimur, fugerit invida aetas: carpe diem, quam minimum credula postero. I, 11 Tu non chiedere – non è lecito sapere – quale sorte gli dèi diedero a me, quale a te, Leuconoe, e non scomodare i vaticini babilonesi. Quant’è meglio, qualunque cosa accada, accettarla! Che Giove ci riservi ancora molti inverni, o sia questoContinua a leggere “I fondamentali: Orazio”

I fondamentali: Guido Cavalcanti

Chi è questa che vèn, ch’ogn’om la mira,che fa tremar di chiaritate l’âree mena seco Amor, sì che parlarenull’omo pote, ma ciascun sospira? O Deo, che sembra quando li occhi gira,dical’Amor, ch’i’ nol savria contare:cotanto d’umiltà donna mi pare,ch’ogn’altra ver’ di lei i’ la chiam’ ira. Non si poria contar la sua piagenza,ch’a le’ s’inchin’Continua a leggere “I fondamentali: Guido Cavalcanti”